درباره هندوستان

هند :

هندوستان با نام رسمی جمهوری هند (هندی: भारत गणराज्य؛ تلفظ: بْهَارَتْ گَنَرَاجْیَه) کشوری در جنوب آسیا است که پایتخت آن دهلی نو است. هندوستان از شمال باختری با پاکستان؛ از شمال با چین، بوتان، نپال و تبت؛ و از شمال خاوری با برمه و بنگلادش همسایه‌است.

همچنین هند از باختر با دریای عرب، از خاور با خلیج بنگال، و از جنوب نیز با اقیانوس هند مرز آبی دارد.

پهناوری هندوستان ۳٬۴۰۲٬۸۷۳ کیلومتر مربع است. بیشتر سرزمین هندوستان پست و هموار است و رشته‌کوه هیمالیا که در شمال کشور قرار دارد باعث شده‌است که رطوبت و ابرهای باران‌زا به شمال آسیا نفوذ نکند و در نتیجه هند کشوری پرباران و مرطوب و دارای خاک بسیار حاصلخیز است. این موضوع باعث شده‌است که این کشور بتواند جمعیّت بسیاری را در خود جای دهد.

جمعیت هندوستان ۱٬۲۱۰٬۱۹۳٬۴۲۲ نفر است که دومین کشور پر جمعیت دنیا پس از چین به شمار می‌آید. بندر بمبئی (مومبائی) با جمعیتی نزدیک به ۱۴ میلیون تن، پرجمعیت‌ترین شهر هند است. هند بیش از سی و پنج شهر بزرگ با جمعیت بالای یک میلیون تن دارد. بمبئی (مومبائی)، دهلی، کلکته، مدرس، بنگلور، حیدرآباد، اگرا، میسور، جی‌پور، گوا، پونا، بوپال، تریواندروم، سورات، کانپور و احمدآباد از شهرهای مهم این کشور پهناور هستند.

هندوستان دارای تاریخ و فرهنگ بسیار کهن و پرباری است که به ۳۰۰۰ سال پیش از میلاد می‌رسد. هندوستان سرزمین نژادها، زبان‌ها، آیین‌ها، و فرهنگ‌های فراوان و گوناگون می‌باشد. در هند صدها زبان و هزاران گویش و لهجه وجود دارد. علاوه بر دو زبان هندی و انگلیسی که در قانون اساسی این کشور زبان رسمی اعلام شده‌است. ۲۲ زبان دیگر در یک یا چند ایالت موقعیت زبان رسمی را دارند.

طی ۸۰۰ سال تسلط فارسی‌زبانان یا ایرانیان بر هند، این کشور از فرهنگ ایران و زبان فارسی تاثیر بسیاری پذیرفته‌است. زبان فارسی در دورهٔ غزنویان به هند راه یافت و با فرمانروایی دودمان گورکانیان هند زبان رسمی شد.

زبان فارسی هندوستان شاعران بزرگی همچون بیدل دهلوی، و امیر خسرو دهلوی و دستگاه شعری سبک هندی را در خود پروراند. زبان فارسی تاثیر فراوانی بر زبان‌های هندوستان به‌ویژه زبان اردو گذاشته‌است. زبان فارسی پیش از آنکه هندوستان مستعمره انگلستان شود , دومین زبان رسمی این کشور و زبان فرهنگی و علمی به‌شمار می‌رفت.

جغرافیای هند :

هند، بخش بزرگ جنوب آسیا و شبه قاره هند را به خود اختصاص داده‌است. این کشور با پاکستان، بنگلادش، نپال، بوتان، چین و برمه هم مرز است. جغرافیای هند به طور کلی به سه بخش تقسیم می‌شود: فلات بلند هیمالیا، جلگه گنگ و شبه جزیره جنوب هند که مناطق مختلف کوهستانی، دره رود خانه‌ای، کویر، دشت و جنگل را در بر می‌گیرد.

پائین‌ترین سطح هند، در اقیانوس هند، با ارتفاع صفر و بلندترین نقطه این کشور، قله کانچنجونگا، با ارتفاع ۸۵۶۸ متر در هیمالیا قرار دارد که سومین قله مرتفع جهان است.

جفرافیای هند بسیار متنوع است و کوه، بیابان، دشت، تپه و فلات را شامل می‌شود. آب و هوای این کشور از حاره‌ای در جنوب تا آب و هوای معتدل در شمال متغیر است. مساحت ناحیهِ قابل کشت هند ۱٫۲۶۹٫۲۱۹ کیلومتر مربع است که به دلیل رشد سوی جمعیت ر و افزایش شهرنشینی رو به کاهش است.

سطح نواحی پوشیده از آب در هند معادل ۳۱۴٫۴۰۰ کیلومتر مربع است و میانگین باران این کشور ۱٫۱۰۰ میلیمتر در سال است. بیش از ۹۲ درصد استفاده آب در هند برای مصارف آب‌رسانی است که در سال ۱۹۷۴ حدود ۳۸۰ کیلومتر مربع بود و بر اساس پیش‌بینی‌ها تا سال ۲۰۲۵ به سقف ۱٫۰۵۰ کیلومتر مربع می‌رسد که برابر با مصارف صنعتی و خانگی است.

منابع آبی هند شامل رودخانه‌ها، کانال‌ها، آبگیرها، دریاچه‌ها و سواحل غربی و شرقی اقیانوس هند و سایر خلیج‌ها و خلیج کوچک برای بیش از ۶ میلیون نفر در بخش ماهیگیری اشتغال ایجاد کرده‌اند. هند ششمین کشور تولیدکنندهِ ماهی در سطح جهان و دومین تولیدکنندهِ ماهی بومی در سطح جهان است.

رودخانه‌های طویل هند، شامل: براهماپوترا و ایندوس ۲۹۰۰ کیلومتر، گنگ۲۵۰۰ کیلومتر، گوداواری ۱۴۷۰ کیلومتر، یامونا ۱۳۷۰ کیلومتر، نارمادا ۱۳۰۰ کیلومتر و کریشنا ۱۲۹۰ کیلومتر هستند. هند از آب و هوایی بسیار متنوع بهره می‌برد، از شمال به رشته‌کوه‌های هیمالیا ختم می‌شود و رودخانه‌های متعددی که از این بلندی‌ها سرچشمه می‌گیرند هوایی بارانی و خاکی بارآور را به نواحی شمالی هند می‌بخشند.

رودهای گنگ و براهماپوترا مهم‌ترین این رودخانه‌ها هستند که هر دو به خلیج بنگال سرازیر می‌شوند. هندوها همچنین رود گنگ را مقدس می‌دانند.

هند از زیست جانوری بسیار متنوعی بهره می‌برد، منطقه حفاظت شده‌ای به وسعت ۱۴۱۲ کیلومتر مربع در استان گجرات تنها پناهگاه باقیمانده حدود ۳۰۰ شیر آسیایی است. هند زیستگاه بسیاری از پستانداران بزرگ مانند فیل آسیایی، کرگدن تک شاخ و ببر می‌باشد. بیش از ۲۰۰۰ گونه پرنده و سه نوع تمساح در این کشور زندگی می‌کنند.

منابع اصلی مواد معدنی هند شامل زغال‌سنگ , آهن، منگنز، میکا، بوکسیت، تیتانیوم، کرومیت، گاز طبیعی، الماس، نفت خام، سنگ آهک، توریوم می‌باشد. ذخایر نفت هند که در ساحل بمبئی درماهاراشترا، گجرات و در شرق آسام وجود دارند، بیش از ۲۵٪ از نیازهای داخل را برطرف می‌کنند.

آب و هوای هند :

آب و هوای هند دارای تنوع بسیار قابل توجهی است و از کوهستان‌های همیشه پوشیده از برف هیمالیا تا منطقه حاره و گرمسیری میانه و جنوب و کویر خشک غرب این کشور را دربر می‌گیرد.

چهار فصل هند شامل: سرد وخشک از ماه دسامبر تا فوریه، گرم و خشک از ماه مارس تا مه، فصل بارش از ماه ژوئن تا سپتامبر و معتدل در ماههای اکتبر و نوامبر است. به طور میانگین ۱۰۰۰ تا۱۵۰۰ میلمتر باران در سال، تقریباً سراسر هند را دربر می‌گیرد که این مقدار به ۲۵۰۰ میلیمتر در سواحل و ناحیه شمال شرقی هند می‌رسد. میانگین بارندگی سالانه در بنگال غربی به بیش از ۱۱هزار میلیمتر در سال می‌رسد. این کشور دارای آب و هوای بسیار متنوعی میباشد

زبان هند :

طبق آمار رسمی دولت در سال ۲۰۰۱، در سرزمین هندوستان ۲۹ زبان دارای گویشور بالای یک میلیون نفر است و ۱۲۲ زبان دیگر دارای گویشورانی بیش از ده هزار نفر هستند. تعداد گویش‌ها، لهجه‌ها و زبان‌هایی که روزانه در این کشور مکالمه می‌شود بسیار بیشتر است.

در حالی که زبان‌های هندی و انگلیسی ارتباطات رسمی و امور دولتی را برعهده دارند، هر ایالت دارای زبان‌های رسمی و ملی ویژه خود است برای نمونه زبان رسمی ایالت دهلی یا ناحیه ملی پایتخت به ترتیب انگلیسی، اردو و هندی است.

در قانون اساسی هند، زبان هندی زبان رسمی سراسر کشور اعلام شده‌است. افزون برآن در سال ۲۰۰۵ زبان‌هایی که به‌عنوان زبان‌های رسمی در ایالت‌های هند شناخته شده‌اند به ۲۲ زبان رسید که عبارتند از: هندی، اردو، آسامی، اوریا، بنگالی، بودو، پنجابی، تلوگو، تامیلی، دوگری، سانتالی، سانسکریت، سندی، گجراتی، کنکانی، کشمیری، کانادا، مالایالم، میتی، مایتیلی، مراتی و نپالی نیز به رسمیت شناخته شده‌اند. این زبان‌ها به دو شاخه اصلی دراویدی که بیشتر در جنوب هند تکلم می‌شوند و هندو اروپایی تقسیم می‌شوند در هند ۴۲۸ زبان وجود دارد که ۴۱۵ زبان زنده هستند و کاربرد دارند و ۱۳ زبان امروزه منسوخ شده‌است.

زبان‌های سانسکریت و تامیل زبان‌های اصلی و سنتی هند شناخته می‌شوند و در طول تاریخ طولانی این سرزمین در تغییر و تحول زبان‌های رایج در این منطقه زبان‌های فارسی و انگلیسی نقش مهمی بر عهده داشته‌اند. سالیان دراز حکومت استعماری بریتانیا بر شبه قاره هند و انجام بخش عمده‌ای از امور اداری به زبان انگلیسی موجب شده این زبان، زبان دوم بسیاری از مردم هند باشد.

پول هندوستان :

واحد پول رسمی این کشور روپیه هندوستان است که اجزاء آن پیسه (یک صدم روپیه) می‌باشد. برابری یک دلار آمریکا با پول هند بین ۴۳ تا ۴۷ روپیه در نوسان است.

مردم و فرهنگ هند :

هندوستان سرزمین تنوع در فرهنگ و مردم است. مذهب اصلی مردم در هندوستان بر اساس محبوبیت هندو، مسلمان ،سیخیسم ،بودایی و مسیحیت است.

هر محله در هندوستان دارای فرهنگ و برخورد جداگانه و عجیبی هستند که هیچگاه نمی‌توانید از اونا نشونه ای در ذهن داشته باشید.

در اکثر نقاط هند ،غذای تند , لباس‌ها و تن پوش‌های رنگارنگ و لباس‌های باستانی دیده می‌شود.

گوا

گوا کوچکترین ایالت جمهوری هند است که به سه قسمت شمالی، جنوبی و مرکزی تقسیم می شود. در گوای شمالی شهر پانجیم (Panjim) مرکز ایالت گوا و گوای قدیمی (Old Goa) که توسط یونسکو به عنوان یکی از نقاط میراث فرهنگی جهانی معرفی شده قرار دارند. همچنین شهر ماپسا که بازار معروفی دارد و محبوبترین سواحل شنی گوا مثل باگا، آنجونا و آرامبول که مقصد اکثر جهانگردان خارجی است در گوای شمالی واقع است.

گوای مرکزی شامل شهر پوندا، آبشارهای زیبای دودساگار و مناطق حفاظت شده حیات وحش است. گوای جنوبی هم سواحل بسیار زیبایی دارد که نسبت به سواحل گوای شمالی کم رونق تر و البته آرام تر و کم سر و صداتر است وهنوز کسانی که را می خواهند مدت طولانی در گوا بمانند در خود جای می دهد. خط ساحلی از شهرک هایی تشکیل شده که معمولاً با عنوان ساحلشان شناخته می شود مثلاً شهرک آنجونا و ساحل آنجونا یا شهرک باگا و ساحل باگا.

گوا هرچند کوچکترین ایالت هندوستان است اما درآمدسرانه مردمش از سایر ایلات بیشتر است. توریسم، ماهیگیری، و معادن آهن اساس اقتصاد گوا را تشکیل می دهند. جمعیت گوا یک و نیم ملیون نفر (کمتر از دو دهم درصد کل جمعیت هندوستان) است و اکثر مردمش به زبان انگلیسی آشنایی دارند.

بهترین زمان برای رفتن به گوا از اواخر مهر تا پایان بهمن است. از شروع اسفند هوا گرم می شود هر چند با توجه به زندگی ساحلی در گوا و مجهز بودن اکثر هتل ها به تهویه و کولر اقامت بهاری در گوا چندان نفس گیر نیست. فصل باران های حاره ای (مانسون) از اواسط خرداد شروع می شود و تا اواسط مهر ادامه دارد، اکثر مکان ها در این مدت تعطیل می شوند.

بمبئی :

بمبئی با نام جدید مومبای (انگلیسی: Mumbai مراتی:मुंबई) پایتخت ایالت ماهاراشترا از مهمترین شهرهای کشور هند است.

بمبئی در زبان هندی به معنای ساحل خوب است. این نام را، استعمارگران پرتغالی روی این شهر نهادند. در سال ۱۹۹۶ نام این شهر، به «مومبای» تغییر یافت که نام یکی از خدایان زن هندی است. اما در خارج از هند، این بندر بزرگ همچنان به بمبئی معروف است.

این شهر با وسعتی برابر ۶۰۳ کیلومتر مربع و جمعیتی بالغ بر ۱۳٫۳ میلیون نفر (درسال۲۰۰۶) یکی از چهار شهر بزرگ و پرجمعیت کشور هندوستان است. این شهر در غرب کشور هند در ساحل دریای عرب واقع شده‌است. بمبئی یکی از شهرهای بزرگ و پرجمعیت هندوستان و پایتخت تجارتی آن به شمار می‌رود.

شهر بمبئی بزرگترین بندر هند در ساحل غربی این کشور است. این شهر در واقع مرکز بانکداری، تجارت، مبادلات مالی، بازرگانی و صنعت کشتی‌سازی هند به شمار می‌رود. تمرکز امور اقتصادی و تجاری در بمبئی پس از استقلال هند نیز ادامه یافته و بعنوان شاهراه ارتباطی هند با ایران و جهان عرب اهمیت راهبردی خود را حفظ کرده‌است.

بندر بمبئی، بزرگترین مرکز تولید پارچه‌های پنبه‌ای و فیلم‌های سینمائی شبه قاره هند است و از این رو به «بالیود» نیز شهرت دارد.

کلمات کاربردی در سفر به هند :

ha = بله

nahi = نه

dhanyavaad = متشکرم

aapakaa svaagat hai = خوش آمدید

kRipyaa = خواهش میکنم

shamma kare = ببخشید مرا

namaste = سلام

alavidha (namaste) = خداحافظ

phir milengay = به امید دیدار

shubha prabhaat = صبح بخیر

namaste = روز بخیر

namaste = شب بخیر

mai nahii samajhataa hu = من نمیفهمم

aap ise angrezi mei kaise bolengay? = این به فارسی چی میشود

angrejii = انگلیسی

mai = من

hum = ما

tum = تو

aapka naam kya hai? = اسم شما چیست

aapse milkar khushii huyii = خوشحالم از دیدن شما

aap kaise hai = حالتان چطور است

achchhey = خوب

buray = بد

patni = زن

pati = شوهر

aapkaa snanghar (sauchalya) kahan hai? = دستشویی

توضيح فارسي : تور هند|تور گوا|تورهای تابستان94

==============

ریما گشت|88172182

:::::::::::::::::::::::

هواپیمایی هما افتخار ملی | ایران ایر

توضیحات :

1- پرواز و هتل به صورت چارتر و غیر قابل استرداد می باشد.

2- مدارک مورد نیاز : 2 قطعه عکس تمام رخ رنگی 4*3 ؛ اصل پاسپورت با حداقل 7 ماه اعتبار ؛ درج امضای مسافر داخل پاسپورت ؛ مشخصات کامل فردی ؛ کپی صفحه اول و دوم شناسنامه.

3- پرداخت 50% علی الحساب در هنگام رزرواسیون ضروریست. در غیر این صورت درخواست تایید نخواهد شد.

4- کمیسیون کودک با تخت نصف بزرگسال و به کودک بی تخت کمیسیون تعلق نمی گیرد.

5- آژانس ریما گشت مسئولیتی در قبال کنترل پاسپورت و هر نوع ممنوعیت خروج از کشور مسافر را نخواهد داشت.

6- نرخ INF 290000 تومان می باشد.